زنان سرپرست خانوار به دلیل فقر به خوابیدن در گودال ها پناه می برند.

 

برخی از زنان سرپرست خانوار به دلیل فقر و نداشتن مسکن مناسب به حاشیه شهرها پناه برده و در گودال ها و کانال های ساختمان های مخروبه زندگی می کنند. این زنان بخشی از حداقل ۳۸میلیون جمعیت حاشیه نشین ایران هستند. 

کارتن خوابی، گورخوابی و اکنون گودال خوابی از پدیده هایی است که رژیم ایران به جامعه ایران تحمیل کرده است. به دلیل سیاست های ضدمردمی و چپاولگرانه رژیم حاکم بیش از ۸۰درصد جامعه ایران در زیر خط فقر زندگی می کنند.  به اعتراف کارشناسان رژیم چهره فقر در ایران زنانه است.

محمدرضا محبوب فر،کارشناس آسیب های اجتماعی، در سخنانی که در رسانه های حکومتی منعکس شد گفت، «برخی از زنان سرپرست خانوار به‌دلیل آن‌که بدون سرپناه هستند اکثراً در خرابه‌ها، ساختمانهای مخروبه، گودالها و کانالها زندگی می‌کنند و بخشی از آنها در بخشی که زاغه یا چادر نشین هستند، اسکان نامناسبی دارند.» (سایت حکومتی اعتماد آنلاین – ۲تیر ۱۳۹۹)

محبوب فر با تأکید بر محرومیت این قشر از زنان از حمایت اجتماعی و دولتی بر آسیب های متعددی که متوجه آنهاست انگشت گذاشت: «تعداد زنان سرپرست خانوار نیز در کشور افزایش یافته و این افراد در سایه حاشیه نشینی ها و تورم، معیشت زندگی به ویژه مسکن، با مشکلات عدیده ای روبه رو هستند. بخشی از این زنان که مجبور به اتراق در حاشیه شهرها هستند، آسیب هایی مانند خشونت علیه زنان، اعتیاد، فروش نوزاد و راه های غیراخلاقی آنها را به شدت تهدید می کند. آنها از حمایت های اجتماعی از سوی نهادهای دولت محروم هستند. بخشی از زنان سرپرست خانوار که مشغول به یک کار آبرومند هستند اما زیر خط فقر و محروم از استانداردهای حداقلی در زندگی هستند.»

حداقل ۶۰درصد از جمعیت تهران حاشیه نشین هستند . 

محبوب فر همچنین به افزایش تکان دهنده حاشیه نشینی در ایران اعتراف کرد و گفت، «در گذشته گفته می شد آمار حاشیه نشینی حدود ۲۵میلیون نفر است اما امروز به ۳۸میلیون نفر افزایش یافته است. حتی به جرأت می توانیم بگوییم که حاشیه نشینی در تهران تا ۶۰درصد افزایش یافته است.»

وی در مورد حقوق حاشیه نشینان افزود: «حقوق ماهیانه بخش اعظم حاشیه نشینان، کارگران روزمزد، کارگران فصلی، دستفروشان و …  بسیاری از این افراد ۷۰ تا ۸۰ درصد حقوق خود را از دست داده اند و طبیعی است که این افراد برای تأمین مسکن خود و سرپناه خود از مرکز شهرها به حاشیه ها می روند. بخشی از حاشیه شهرها زاغه نشینی، بخش دیگر چادر نشینی و بخشی نیز خانه های نامناسب و غیراستاندارد تشکیل شده است و این حاشیه نشین ها بد مسکن هستند. حاشیه نشینان، شهرک های فوق العاده غیر استاندارد و غیر بهداشتی را ساخته اند که مولد جرم و جنایت است.»